Ταξίδια
19 Μαρ 2024 15:10
Φωτογραφίες: Ευρυτανία: Φαράγγι Πάντα Βρέχει
Ευρυτανία: Φαράγγι Πάντα Βρέχει
26 Μαι 2007 - 28 Μαι 2007
Το φαράγγι του Πάντα Βρέχει στην περιοχή της Ευρυτανίας, ήταν ένα από τα μέρη που θέλαμε οπωσδήποτε να επισκεφτούμε. Αρχικά πήγαμε στο Καρπενήσι. Η πόλη δεν μας άρεσε και προτιμήσαμε να συνεχίσουμε προς το Μεγάλο Χωριό. Περάσαμε πρώτα μια βόλτα από τους Κορυσχάδες, ένα πολύ όμορφο αναπαλαιωμένο χωριό, αλλά πολύ έρημο. Στο Μικρό Χωριό βρήκαμε ένα πολύ ωραίο δωμάτιο, από τα καλύτερα που έχουμε μείνει ποτέ. Στη συνέχεια πήγαμε για φαγητό λίγο πιο κάτω, στην περιοχή του Γάβρου. Το φαγητό ήταν μέτριο παρά τις μεγάλες προσδοκίες μας. Με μια βόλτα μέχρι την ονομαστή μονή Προυσού κλείσαμε την πρώτη ημέρα του ταξιδιού μας.

Την επόμενη ημέρα οδηγήσαμε μέχρι τη Δομνίστα. Πήραμε ένα αρκετά μεγάλο αλλά βατό χωματόδρομο, περάσαμε το χωριό Ροσκά και σταματήσαμε όταν συναντήσαμε το ποτάμι του Κρικελιώτη. Αφήσαμε το αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε το περπάτημα μέσα στο ποτάμι. Η διαδρομή ήταν φανταστική. Τα βράχια στις όχθες, σμιλεμένα από το νερό, ήταν γεμάτα εντυπωσιακές ραβδώσεις. Τσαλαβουτούσαμε μέσα στα κρύα και πεντακάθαρα νερά. Μετά από λίγη ώρα συναντήσαμε ένα σημείο που χρειάστηκε να μπούμε μέχρι το λαιμό στο νερό για να περάσουμε. Η συνέχεια ήταν απλά μαγευτική. Μικροί καταρράκτες έγλυφαν τα βράχια και στο τελείωμα οι υδάτινες κουρτίνες που έπεφταν μέσα από καταπράσινα βρύα, δημιουργούσαν ένα απίστευτο θέαμα. Μπήκαμε κάτω από τις υδάτινες κουρτίνες αλλά το μέρος ήταν σκιερό και γρήγορα κρυώσαμε. Στην επιστροφή κολυμπήσαμε στο βαθύτερο σημείο που είχαμε περάσει προηγουμένως.

Επιστρέφοντας στο αυτοκίνητο, πήραμε την απόφαση να περάσουμε το ποτάμι και να επιστρέψουμε από άλλο δρόμο που διέσχιζε όλο τον όγκο της Καλιακούδας, κατευθείαν στο Μεγάλο Χωριό, πολύ πιο σύντομη διαδρομή από αυτή που κάναμε το πρωί. Το νερό δεν ήταν πολύ βαθύ και με φόρα περάσαμε εύκολα. Ο χωματόδρομος σταδιακά καθώς ανηφορίζαμε γινόταν και όλο και χειρότερος. Κοντά στην κορυφή ήταν όλο φουρκέτες, με μεγάλες κροκάλες αλλά το Hyundai δεν μάσησε. Στο υψηλότερο σημείο της διαδρομής, λίγο πιο κάτω από την κορυφή, σταματήσαμε και αγναντεύσαμε το τοπίο. Η ημέρα ήταν γεμάτη και τελείωσε με ένα ωραίο δείπνο σε μια ταβέρνα στο Μικρό Χωριό.

Την τελευταία ημέρα οδηγήσαμε λίγο πιο κάτω από τη Μονή Προυσού, στο σημείο που υπάρχει μια ξύλινη γέφυρα. Εκεί ξεκινά ένα μικρό μονοπάτι που οδηγεί σε δύο φανταστικούς καταρράκτες που καταλήγουν σε μικρές λίμνες και στο τελείωμά του σε μια σπηλιά, την λεγόμενη Μαύρη Σπηλιά, η οποία παλιότερα χρησιμοποιήθηκε σαν πολεμικό καταφύγιο.

Η μονή Προυσού

Κουφάλα δέντρου

Στην αρχή της διάσχισης του ποταμιού

Πολύ όμορφο ποτάμι

Λίγο πιο μέσα συναντήσαμε μια ξύλινη γέφυρα

Κάτω από την ξύλινη γέφυρα

Συνέχεια μπαινοβγαίναμε στα κρύα και πεντακάθαρα νερά

 

Οι ραβδώσεις των βράχων στις όχθες

 

Ο πρώτος καταρράκτης

 

 

Καταρράκτης

Οι υδάτινες κουρτίνες

Κάτω από τις υδάτινες κουρτίνες

Στο χωματόδρομο από το φαράγγι με κατεύθυνση το Μεγάλο Χωριό

 

Ανεβαίνοντας στη μαύρη σπηλιά

 

Καταπληκτικός καταρράκτης και λίμνη πάνω στο μονοπάτι για τη μαύρη σπηλιά