|
|
 Χανιά: Φαράγγι της Σαμαριάς
21 Ιουλ 2008
Τόσα χρόνια, να είσαι από τα Χανιά και να μην έχεις διασχίσει το φαράγγι της Σαμαριάς είναι τουλάχιστον... ντροπή. Το φαράγγι είναι γνωστό στα πέρατα του κόσμου και το διασχίζουν χιλιάδες ξένοι κάθε χρόνο. Επιτέλους ήρθε η ώρα να το διασχίσουμε και εμείς.
Το πρωί ξυπνήσαμε πολύ νωρίς και στις 8:30 μόλις και προλάβαμε να πάρουμε το τελευταίο πρωϊνό λεωφορείο από Χανιά για Ομαλό. Φτάσαμε στη θέση Ξυλόσκαλο που είναι και η αρχή του φαραγγιού, μετά από περίπου μία ώρα. Αρχίσαμε να κατεβαίνουμε το στριφογυριστό μονοπάτι μέχρι την κοίτη του φαραγγιού. Πηγαίναμε πολύ γρήγορα στην αρχή, προσπεράσαμε τουλάχιστον 200 άτομα. Στη συνέχεια η διαδρομή μέσα στην κοίτη ήταν πιο ενδιαφέρουσα. Φτάσαμε στον οικισμό Σαμαριά μετά από πεζοπορία 01:40. Κάναμε μια μισάωρη στάση, και φάγαμε τυρόπιτες και κρουασάν σοκολάτας που είχαμε μαζί μας. Ξεκινήσαμε πάλι να περπατάμε αλλά τώρα κάπως κουρασμένοι και φαγωμένοι, ρίξαμε το ρυθμό μας. Λίγο παρακάτω σταματήσαμε σε ένα σημείο που είχε αρκετό νερό και βρέξαμε λίγο τα πόδια μας, αφού η ζέστη ήταν αφόρητη (στάση για 20').
Το ωραιότερο τμήμα του φαραγγιού ήταν το τελευταίο, στις "πόρτες", όπου το νερό κυλούσε από στενό άνοιγμα ανάμεσα σε κάθετους βράχους. Όμως ο κόσμος ήταν υπερβολικός (κυρίως οι ξένοι πάρα πολλοί, αμέτρητοι). Τελικά βγήκαμε από το check point κάνοντας καθαρό περπάτημα 3.30’ και συνολικό χρόνο (μαζί με τις στάσεις) 4.20’. Είχαμε ακόμα άλλα 30’ αδιάφορου περπατήματος μέχρι την παραλία της Αγίας Ρουμέλης.
Κολυμπήσαμε στην παραλία και στη συνέχεια πήραμε το πλοίο για Σφακιά. Μετά από μια στάση στον οικισμό Λουτρό φτάσαμε στα Σφακιά και από εκεί πήραμε το λεωφορείο του ΚΤΕΛ για να επιστρέψουμε Χανιά.
Επίλογος
Το φαράγγι της Σαμαριάς είναι πολύ γνωστό στους ξένους (πολλοί από τους οποίους το διασχίζουν, αφού το αναφέρουν σαν must οι οδηγοί τους και μετά το μετανοιώνουν). Επίσης είναι μάλλον υπερεκτιμημένο, αφού στο μεγαλύτερο τμήμα του δεν υπάρχει κάτι αξιόλογο. Το περισσότερο ενδιαφέρον τμήμα είναι το τελευταίο λίγο πριν τις πόρτες. Αυτά σε συνδυασμό με την αφόρητη ζέστη και τον πολύ κόσμο, μειώνουν κατά πολύ την αξία της διαδρομής, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.
Σαμαριά, στην αρχή του φαραγγιού
|
Κατεβαίνοντας στο φαράγγι
|
Στο βάθος μια κορυφή των Λευκών Ορέων
|
Εκκλησάκι πάνω στο μονοπάτι
|
Ερείπια στον εγκατελειμένο οικισμό Σαμαριά
|
Ένα δέντρο στη μέση της κοίτης
|
Πολύς κόσμος..
|
Πλησιάζοντας στο εντυπωσιακότερο μέρος του φαραγγιού
|
Τοίχος
|
Στα σημεία που διασχίζεις το νερό υπάρχουν ωραία ξύλινα γεφυράκια
|
Εντυπωσιακή αυλάκωση νερού
|
Περπατώντας μέσα στην κοίτη
|
Απότομες πλαγιές
|
Η κοίτη
|
Η θέση Πόρτες είναι το στενότερο σημείο του φαραγγιού
|
Περνώντας από τη θέση Πόρτες
|
Ωραία ξύλινα γεφυράκια πάνω από την κοίτη
|
Πλησιάζοντας στην έξοδο του φαραγγιού
|
Αγία Ρουμέλη, παραλία
|
Η Αγία Ρουμέλη και η έξοδος του φαραγγιού
|
|
|
|
Ταξίδια
