|
|
 Ισπανία: Κόστα Μπράβα
12 Σεπ 2009
Μετά το πρωινό στο ξενοδοχείο, επισκεφτήκαμε το μουσείο-σπίτι του Νταλί, στην Φιγκουέρες. Είχε λίγη ουρά στην είσοδο (το εισιτήριο ήταν 11 € το άτομο). Το σπίτι άκρως σουρεαλιστικό. Είδαμε τα πολύ γνωστά έργα τέχνης, το βροχερό ταξί και το πλοίο που δακρύζει στην εσωτερική αυλή, το κρεβάτι του και τον πίνακα με τα λιωμένα ρολόγια, το καθιστικό με το καναπέ σε σχήμα χειλιών καθώς και πολλούς γνωστούς πίνακες (κυρίως αυτούς με την Γκαλά). Τριγυρίσαμε πάνω από 2 ώρες και τα είδαμε όλα. Απ έξω είδαμε τα χαρακτηριστικά αυγά κατά μήκος της στέγης του σπιτιού.
Στη συνέχεια οδηγήσαμε μέχρι το παραθαλάσιο χωριό Καντακές. Ένα όμορφο ψαροχώρι, αλλά με πάρα πολύ κόσμο. Ανακαλύψαμε και είδαμε (απ έξω) το σπίτι που έζησε ο Νταλί κάποια χρόνια, στη διπλανή με το χωριό παραλία. Πάλι στη στέγη είχε κατασκευάσει αυγά.
Προσπαθήσαμε να κινηθούμε όσο παραλιακά γίνεται, αλλά δυστυχώς ο δρόμος ήταν αρκετά πιο μέσα. Περάσαμε από την Tosa de Mar, μια χαρακτηριστική πόλη της Κόστα Μπράβα. Πραγματικά όμορφο μέρος, με πολύ ωραία καφέ αμμώδη παραλία.
Συνεχίσαμε και περάσαμε από την Μπλάνες, ένα άλλο πολύ χαρακτηριστικό μέρος, αλλά δεν είδαμε κάτι το ιδιαίτερο. Συνεχίζοντας ο δρόμος ήταν πιο παραλιακός, αλλά ταυτόχρονα και αδιάφορος καθώς πλησιάζαμε σε περιοχές κοντά στη Βαρκελώνη.
Φτάσαμε στη Βαρκελώνη λίγο πριν νυχτώσει. Αυτό που μας έκανε αμέσως εντύπωση ήταν η άπλα. Μεγάλοι και φαρδείς δρόμοι παντού μέσα στη νέα πόλη. Κινηθήκαμε με τη βοήθεια του GPS όσο πιο κοντά στο κέντρο και στη οδό Λα Ράμπλα (ο κεντρικός και πολύ γνωστός δρόμος). Βρήκαμε, βιαστικά ίσως, ένα hostel από τον οδηγό για οικονομική λύση, αλλά τελικά δεν ήταν και η καλύτερη επιλογή.
Αναγκαστικά αφήσαμε το αυτοκίνητο στο πιο κοντινό υπόγειο πάρκιγκ και βγήκαμε για βόλτα στη Λα Ράμπλα. Ο δρόμος ήταν γεμάτος εστιατόρια, μπαρ και πλανώδιους πωλητές. Ο κόσμος πηγαινοερχόταν και χάζευε τους πλανώδιους performers. Όντως ο δρόμος και οι γειτονικές πλατείες έσφυζαν από ζωή, αν και ήταν 11 το βράδυ. Αποφύγαμε το πολύ τουριστικά κατά μήκος της Λα Ράμπλα και καθίσαμε σε ένα μαγαζί σε μια πλατεία λίγο πιο πέρα. Παραγγείλαμε τρία τάπας (patatas bravas, ...και salada campas), αναγκαστικά στα Ισπανικά (δεν υπήρχε τίποτα στον κατάλογο στα Αγγλικά, ούτε κανείς μιλούσε Αγγλικά) και σανγκρία. Το τελευταίο πιάτο τελικά ήταν σκέτες γαρίδες, αν και περιμέναμε κάτι που να είναι... σαλάτα. Τέλος πάντων, δεν φάγαμε ιδιαίτερα καλά και η σανγκρία τίποτα το ιδιαίτερο.
Περπατήσαμε όλο το μήκος της Λα Ράμπλα, μέχρι το μνημείο του Χριστόφορου Κολόμβου. Καθώς αρχίσαμε να ανηφορίζουμε, καταλάβαμε ότι το πανηγύρι τελείωνε, αφού φορτηγά του δήμου με υπαλλήλους κατέβρεχαν με νερό με πίεση όλο τον πεζόδρομο.
Συνολική απόσταση ημέρας: 255 Km
Φιγκουέρες
|
Φιγκουέρες: Το σπίτι-μουσείο του Νταλί
|
Φιγκουέρες
|
Φιγκουέρες
|
Μουσείο Νταλί
|
Μουσείο Νταλί
|
Μουσείο Νταλί
|
Μουσείο Νταλί
|
Μουσείο Νταλί- Πίνακας
|
Μουσείο Νταλί- Πίνακας
|
Μουσείο Νταλί
|
Μουσείο Νταλί
|
Μουσείο Νταλί- Πίνακας
|
Μουσείο Νταλί- Πίνακας
|
Μουσείο Νταλί- Πίνακας
|
Μουσείο Νταλί- Πίνακας
|
Μουσείο Νταλί- Πίνακας
|
Μουσείο Νταλί- Πίνακας
|
Μουσείο Νταλί- Πίνακας
|
Μουσείο Νταλί
|
Μουσείο Νταλί
|
|
Η ανάποδη βάρκα στο προαύλιο
|
|
|
|
|
«Το βροχερό ταξί»
|
«Το βροχερό ταξί» εσωτερικό
|
|
|
|
Πίνακας
|
Πίνακας
|
Πίνακας
|
Πίνακας
|
Πίνακας
|
Πίνακας της Γκαλά
|
Πίνακας της Γκαλά
|
Πίνακας της Γκαλά
|
Πίνακας
|
Πίνακας
|
Πίνακας
|
|
|
Ο ίδιος
|
|
|
|
Το κρεβάτι του
|
|
|
|
Ο καναπές του
|
|
|
Πίνακας
|
|
Πίνακας
|
Πίνακας
|
|
|
Πίνακας
|
|
|
|
|
|
Ενα τεράστιο πουλί
|
Κοντινό στα πόδια του
|
Πίνακας
|
Πίνακας
|
Πίνακας
|
Πίνακας
|
Το ταξί στο προαύλιο
|
|
|
|
Ο τάφος του, μέσα στο μουσείο
|
|
|
|
|
|
Εξωτερική άποψη του μουσείου
|
|
|
|
|
|
Εξωτερική άποψη του μουσείου
|
Εξωτερική άποψη του μουσείου
|
|
|
Cadaques
|
Cadaques
|
|
Το σπίτι του
|
|
|
|
|
|
Tossa de Mar
|
|
|
|
|
|
Ταξίδια
